بررسی تاثیر لاستیک احیا شده با روشهای زیست فناوری بر خواص فیزیکی-مکانیکی آمیزه های لاستیکی و مقایسه آن با روشهای متداول در ایران

امروزه به دلیل مسائل زیست محیطی، بازیافت و احیای لاستیک و تایر اهمیت زیادی پیدا کرده است. روش های مختلفی برای احیا یا گوگردزدایی از لاستیک وجود دارد. یکی از این روش ها که در آن گوگردزدایی از لاستیک بدون تخریب ساختار پلیمری آن، صورت می گیرد؛ گوگردزدایی با روش های زیست فناوری است. در این تحقیق کارایی و امکان کاربرد باکتری اکسیدکننده گوگرد و گرمادوست اسیدیانوس بریرلی برای این منظور بررسی شد. پودر لاستیک فرسوده از طریق شستشو توسط حلال-های آلی سم زدایی گردید و شرایط بهینه به منظور رشد مناسب میکروارگانیسم در مجاورت پودر لاستیک در ارلن تعیین شد. سپس شرایط مناسب رشد و گوگردزدایی، برای تسریع فرایند در راکتور زیستی فراهم شد. برای حصول اطمینان از انجام فرایند گوگردزدایی، از پودر حاصل از تیمار زیستی در راکتور، طیف مادون قرمز و تصاویر میکروسکوپ الکترونی تهیه شد. نتایج اولیه حاکی از وجود تغییرات سطحی در پودر لاستیک و کاهش باندهای گوگردی بود. نمونه های حاصل از راکتورهای زیستی، با و بدون وجود باکتری و همچنین پودر لاستیک فرایند نشده، با قسمت های وزنی مختلف به آمیزه sbr نو افزوده شد. خواص کششی و استحکامی با آزمون کشش یک سویه و نیز خواص اتلافی با تحلیل نتایج آزمون دینامیکی-مکانیکی-حرارتی بررسی شد. اگرچه اثر میکروارگانیسم در تغییر خواص سطحی پودر لاستیک مشهود بود؛ در مجموع بهبود قابل توجهی در خواص مکانیکی آمیزه های حاوی پودر تیمار زیستی شده به وسیله اسیدیانوس بریرلی نسبت به سایر نمونه ها دیده نشد. به علاوه افت خواص مکانیکی در آمیزه حاوی پودر لاستیکی احیاشده به روش حرارتی کمتر از نمونه حاوی پودر لاستیک تیمارزیستی شده، بود.